رمز مشارکت حداکثری از نگاه رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی / مردم ایران در ۲۸ خرداد مصداق آیه فَاِنَّ حِزبَ اللهِ هُمَ الغالِبون می‌شوند
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۷۴۰۵۸
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: مومنان نباید با دشمنان اسلام همبستگی داشته باشند، حزب‌الله غالب هستند و وقتی شهروندان ما بدانند که با شرکت در انتخابات عضوی از حزب‌الله هستند و با ولایت الهی پیوند خورده‌اند، مشارکت حداکثری رقم خواهد خورد. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، حجت‌الاسلام والمسلمین نجف لک زایی در نشست علمی "شیوه های ترویج حضور حداکثری در انتخابات 1400" که به همت 2 موسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی(ره) و مجتهده امین(ره) وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان برگزار شد، با اشاره به اینکه قبل از وقوع انقلاب اسلامی حکومت‌ها به 2 نوع مردمی و استبدادی تقسیم می‌شدند، اظهار داشت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نوع سومی از حکومت هم ظهور پیدا کرد که یادآور نظام سیاسی نبوی و علوی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: حکومت‌های استبدادی آن‌هایی هستند که نه خدا را در نظر می‌گیرند و نه برای مردم اهمیتی قائل هستند و حکومت‌های مردمی هم که در قالب‌های مختلفی وجود دارند، آن‌هایی بوده که مبتنی بر رأی مردم هستند و نسبت به دستورات خداوند یا بی‌تفاوت هستند و یا اینکه مراقب بوده که مردم آنچه را که خدا می‌خواهد، نپذیرند و قبول نکنند که حکومت فرانسه از جمله آنها است و در برابر خواسته برخی از مردم که حجاب را به عنوان پوشش قبول کرده‌اند، ایستادگی می‌کند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان کرد: دسته سوم حکومت‌هایی هستند که ابتدا دستور و نظر خداوند را ملاک عمل خود قرار می‌دهند و در قدم دوم در تشکیل حکومت به بیعت و رأی مردم هم مقید هستند و فقط همین نوع سوم از حکومت، توحیدی است و 2 نوع دیگر غیر توحیدی هستند.
لک زایی پیرامون لزوم مطالعه کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم برای فهم بهتر مفهوم ولایت تصریح کرد: در این کتاب، رهبر معظم انقلاب با استناد به آیات قرآن کریم به بحث ولایت پرداخته‌اند و اگر مردم ارتباط در خور و فهم مناسبی با مفهوم ولایت پیدا کنند، بدون شک مشارکت حداکثری در انتخابات خواهند داشت.
وی با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب در تفاسیر سوره‌های مبارکه ممتحنه، توبه و ذیل آیات 51 تا 58 سوره مائده و آیات پایانی سوره مبارکه انفال وارد مبحث ولایت شده‌اند، افزود: در آیه 51 سوره مائده و در سوره ممتحنه، اولیاء و ولی فراتر از دوستی و به معنای همگرایی و همبستگی و هم جبهه بودن است و مؤمنان باید بدانند که رفتار، گفتار، نوشتار و عملکرد آنها به چه نحوی است و آنان را در کدام جبهه قرار می‌دهد.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار داشت: خداوند می‌فرماید که خودتان را در جبهه کافران و دشمنان خداوند قرار ندهید.
ضرورت برگزاری انتخابات از منظر اسلام/ چرا پیامبر(ص) با وجود علم به غلط بودن رأی اکثریت، آن را اجرا کردند؟رحمانی فضلی: وزارت کشور فضا را برای برگزاری انتخاباتی امن و سالم آماده می‌کندرئیسی در دومین مناظره انتخاباتی: بیشترین اهانت را می‌کنند و می‌گویند آزادی نیست/ گشت ارشاد خواهیم داشت اما برای مدیرانتولی، تبری و رهبری؛ سه رکن ولایت
وی ولایت را دارای سه رکن دانست و تصریح کرد: رکن نخست، مربوط به مؤمنان است که از همبستگی و انسجام و هماهنگی بسیار قدرتمندی برخوردارند و این همبستگی به نحوی است که هیچ کس نمی‌تواند بین آنها جدایی و فاصله بیندازد.
لک‌زایی اظهار داشت: این جامعه ایمانی هم جبهه و هم سو، دشمن خود را هم می‌شناسد و بر اساس آیات قرآن از آنها برائت می‌جوید و این اعلام برائت بدون شناخت دشمنان امکان پذیر نیست.
وی رکن سوم ولایت را رکن تعریف کننده جامعه اسلامی و تعریف کننده دشمن نام نهاد و افزود: این رکن، سبب تضمین و تداوم تولی و تبری میشود و این رکن رهبر است که در زمان حیات پیامبر اسلام(ص)، شخص ایشان عهده‌دار رهبری جامعه اسلامی هستند و بعد از ایشان، امامان معصوم(ع) و در زمان غیبت امام زمان(عج) هم فقیه جامع الشرائط، نائب امام(ع) و عهده دار رهبری است.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: پس ولایت 3 رکن به نام‌های تولی، تبری و رهبری دارد و البته خداوند در سوره مبارکه ممتحنه میان دشمن و کافر یک تفکیکی قائل شده و 3 ملاک را برای شناخت دشمنان معرفی کرده است که معلوم شود هر کافری الزاماً دشمن نیست.
وی درباره شرایط دشمن در قرآن کریم بیان کرد: کسانی که با مسلمانان در دین خود جنگیده و می‌خواهند اسلام را از بین ببرند و به دنبال این هستند تا مسلمانان دست از دین خودشان بردارند، آن‌هایی که سرزمین‌های مسلمانان را اشغال کرده‌اند و کسانی که پشتیبان گروه نخست و دوم هستند، از دشمنان مسلمانان محسوب می‌شوند.
لک زایی بیان داشت: گاهی گروه سوم از دشمنان ممکن است که در درون جامعه اسلامی هم باشند که به آنان منافقین می‌گویند که البته درجاتی دارند که در سوره مبارکه توبه مفصل در این باره توضیح داده شده است که منافق محارب و غیر محارب داریم.
وی خاطرنشان کرد: قرآن می‌فرماید که اگر گروهی از کافران از دشمنان شما نبودند، می‌توانید بر اساس عدل و قسط و بر و نیکی با آنها ارتباط داشته باشید.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به آیاتی که افراد دارای مرض در دل را شتابان به سوی دشمنان اسلام معرفی می‌کند، افزود: امروز هم کسانی نظیر برخی از دولت‌مردان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که به سرعت به سمت اسرائیل می‌روند، مصداق این آیات هستند و خداوند می‌فرماید که اینها از روی ترس و وحشتی که از دشمنان اسلام دارند به سوی آن ها می‌روند.
وی با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم (ص) در توضیح آیه قرآن درباره یاری شدن دین خدا از سوی ایرانیان اظهار داشت: این آیه و روایت از ناحیه پیامبر اکرم(ص) افتخار بزرگی برای ما ایرانیان است و باید این موقعیت و توفیق الهی را قدر بدانیم.
لک زایی ادامه داد: بر اساس آیات قرآن، کسانی که با دشمنان هم پیمان نمی‌شوند و دین خدا را یاری می‌کنند، از سرزنش سرزنش‌کنندگان نمی‌ترسند و سرافزار و با افتخار رفتار می‌کنند، در برابر مؤمنان، متواضع و در برابر دشمنان، با ابهت و محکم و قاطع هستند.
وی شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی را مصداق یاری دین خدا در زمان فعلی دانست و اظهار داشت: دلخوری‌هایی هم وجود دارد و ممکن است نامزد مورد علاقه برخی از افراد هم به هر دلیلی تأیید صلاحیت نشده باشد، اما آنچه که اهمیت بیشتری نسبت به همه مسائل دارد، حفظ اسلام در شرایط کنونی است و از آنجایی که جمهوری اسلامی تنها حکومت توحیدی است و مؤمنان نباید در جبهه کفر قرار بگیرند، حضور حداکثری در انتخابات مهمترین مسأله است.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: خداوند می‌فرماید که "فَاِنَّ حِزبَ اللهِ هُمَ الغالِبون" و وقتی شهروندان ما بدانند که با شرکت در انتخابات، عضوی از حزب الله هستند و با ولایت الهی و توحید پیوند خورده‌اند، آن زمان مشارکت حداکثری رقم خواهد خورد.
انتهای پیام/167/ش
منبع: تسنیم
کلیدواژه: رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مشارکت حداکثری حکومت ها لک زایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۷۴۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رئیس انجمن جامعه شناسی ایران: پروژه یکدست‌سازی همه جا شکست خورده است/ هر روز شکاف‌های عمیق‌تری بین ایدئولوژی حاکمیت با مردم می‌بینیم/ گروه‌های مختلف مردم به همدیگر احترام می‌گذارند
پایگاه خبری جماران: رئیس انجمن جامعه شناسی ایران با تأکید بر اینکه یک هنجار یا قاعده، زمانی می‌تواند شایع و محقق شود که از یک پشتوانه قوی وجدان جمعی یا حمایت مردم برخوردار باشد، گفت: هر روز جامعه از سبک زندگی ای که حکومت می‌خواهد اعمال کند، فاصله بیشتری می‌گیرد . یعنی هر روز فاصله و شکاف‌های عمیق‌تری بین ارزش‌ها و هنجارهای حاکمیت با مردم می‌بینیم. نتیجه چیست؟ سال 1401 به طور جدی نتیجه‌اش را دیدیم، اما به نظر می‌رسد که یک نوع فراموشی در بخش هایی از حاکمیت وجود دارد.
سعید معیدفر در گفت و گو با خبرنگار جماران گفت: واقعا نمی‌دانم ما برای چه کسی صحبت می‌کنیم و مخاطب ما چه کسی است؟ تجربه‌ها بیانگر این است که عملا گوش به این حرف ها داده نمی شود یا به عبارتی باید بگویم، آیا ما برای خودمان صحبت می‌کنیم یا برای جامعه صحبت می‌کنیم؟ یا برای سیاستگذاران و برنامه‌ریزان صحبت می‌کنیم؟ اگر خواسته باشم برای دل خودم حرف بزنم و یا حرف دل مردم را بزنم، عملا مخاطب من حکومت نیست. چون هر برنامه یا سیاستی که می‌گذارد، اصلا کاری به ابعاد اجتماعی آن ندارد.
وی با ابراز این عقیده که به ویژه در سه، چهار سال اخیر هرچه جلوتر آمده‌ایم، اساسا بخش‌هایی در حاکمیت کاری ندارند که سیاست‌ها، کنش‌ها و برنامه‌ریزی‌های آنها چه تبعات اجتماعی دارد، افزود: البته شاید اقلیتی که به نحوی مخاطب حکومت هستند، در این قضیه با حاکمیت هم‌راستا باشند، ولی عملا می‌توان گفت که بخش بزرگی از جامعه راه خودش را می‌رود و حاکمیت هم راه خودش را می‌رود؛ نه او به تبعات رفتار خودش فکر می‌کند و نه این. به نوعی دو مسیر متفاوت دارد طی میشود.
وی با اشاره به برخی وقایع در سال های گذشته، یادآور شد: افراد حاضر در اعتراضات، مدتی سبک زندگی خودشان را نشان دادند و امروز نهایتا تصمیمی که دوباره حاکمیت گرفته این است که اوضاع را به شرایط قبل از نیمه دوم 1401 برگرداند. اما این امر به نظر می‌رسد که امکان‌پذیر نیست. چرا که به لحاظ جامعه‌شناختی می‌گوییم یک هنجار یا قاعده زمانی می‌تواند شایع و محقق شود که از یک پشتوانه قوی وجدان جمعی یا حمایت مردم برخوردار باشد. طی قرن‌ها و سده‌های متعدد، مردم زندگی می‌کردند و هنجارها و سبک زندگی، پوشش، آرایش و آداب و رسوم خودشان را داشتند. مردم به طور عموم یک چیزی را پذیرفته بودند و بین خودشان قرارداد عرفی بود و نهایتا چون آن عرف از یک پشتوانه قوی اجتماعی برخوردار بود و مردم مبتنی بر هنجارهای خودشان از آن عرف حمایت می‌کردند، و اساسا نیاز به اعمال زور از بالا نداشت.
رئیس انجمن جامعه شناسی ایران تصریح کرد: البته حاکمیت‌ها برای موارد نادری که اتفاق میفتاد، حضور داشتند. مثلا اگر قتلی اتفاق می‌افتاد نیاز به مداخله حکومت‌های محلی و یا حکومت در یک مقیاس بزرگ‌تر بود. اما بقیه امور جامعه در اختیار خودش بود. یعنی مردم فی ذاته و بر اساس ارزش‌های خودشان از هنجارها حمایت و بر اساس آن عمل می‌کردند. اگر کسی هم تخلف می‌کرد، وجدان جمعی به نحوی او را مورد مؤاخذه قرار می‌داد.
پروژه یکدست‌سازی همه جا شکست خورده است
وی تأکید کرد: اما به دنیای جدید که وارد شدیم، «یکدست‌سازی» پروژه‌ای است که حکومت‌های ایدئولوژیک دنبال کرده‌اند. یعنی تلاش داشته‌اند که همه مردم را یک مدل ببینند و دیگر تنوع فرهنگی، ارزشی، هنجاری و سبک زندگی را نبینند. طبیعتا این پروژه همه جا شکست خورده است. یعنی علی‌رغم اینکه حکومت‌های ایدئولوژیک با تمام قوا، زور و فشار از بالا تلاش کرده‌اند که پروژه یکدست‌سازی را دنبال کنند، موفق نشده‌اند. اما این حکومت‌ها از تاریخ و تجربه حکومت‌های مشابه درس نگرفته‌اند و دوباره می‌خواهند آن را تکرار کنند.
معیدفر گفت: جالب است که در کشور خود ما حداقل در سال 1401 تجربه کردیم و دیدیم که نمی‌شود؛ و نهایتا چقدر دردسر برای حکومت ایجاد کرد و چقدر خسارت به مردم وارد شد. روی شرایط اقتصادی و ثبات کشور در عرصه بین‌المللی هم تأثیر گذاشت. اما باز درس گرفته نمی شود و دوباره می‌خواهند آن را تکرار کنند.
وی در ادامه در خصوص میزان بازدارنگی برخی طرحها و رفتارهای حاکمیتی گفت: پروژه یکدست‌سازی حتی در حکومت پهلوی اول هم دنبال می‌شد. یعنی حکومت همه تلاش خودش را کرد تا مردم را نسبت به یک سری هنجارها مرتبط کند ولی نشد و دست آخر یک انقلاب اسلامی اتفاق افتاد. یعنی عکس جریانی که حکومت دنبال می‌کرد، رجعتی به ارزش‌های دینی اتفاق افتاد. حالا جمهوری اسلامی دنبال این است که پروژه یکدست‌سازی را با مسیر متفاوتی دنبال کند؛ و نتیجه‌اش را دارید می‌بینید.
معیدفر با بیان این عقیده که هر روز جامعه از سبک زندگی دلخواه سیستم رسمی فاصله بیشتری می‌گیرد، ادامه داد: هر روز فاصله و شکاف‌های عمیق‌تری بین ایدئولوژی، ارزش‌ها و هنجارهای حاکمیت با مردم می‌بینیم. اما در عین حال عبرتی هم نمی‌گیرند. نتیجه چیست؟ سال 1401 به طور جدی نتیجه‌اش را دیدیم؛ و قطعا این بار می‌تواند در ابعاد خیلی وسیع‌تر اتفاق بیفتد. یعنی شاید بعد از یک مدتی فکر می‌کنند همه چیز آرام شده و سکوت است، و دوباره شروع کنیم. به نظر می‌رسد که یک نوع فراموشی وجود دارد.
وی افزود: از آنجا که این اعمال زور برای تحقق یک سلیقه خاص، پشتوانه اجتماعی ندارد؛ حتی در میان کسانی که خودشان با آن هنجارها و ارزش‌های حاکمیت همصدایی دارند. یعنی در خیابان‌ها و در بیشتر مواقع، کسانی که سبک پوشش متفاوتی دارند مورد اعتراض مذهبی‌ها هم قرار نمی‌گیرند و یک نوع همزیستی مسالمت‌آمیز بین آنها ایجاد شده است. ما این همزیستی را در بسیاری از کشورهای اسلامی می‌بینیم. یعنی امروز اساس بر پذیرش ارزش‌های متقابل هست و ما وارد دنیایی شده‌ایم که این تفاوت پذیرفته شده است.
رئیس انجمن جامعه شناسی ایران یادآور شد: در گذشته تنوع بوده، اما آدم‌ها چون در قالب قوم، طایفه و ایل جدا از هم زندگی می‌کردند، شاید دچار مشکل نمی‌شدند. ولی امروز تمام این فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند. اوایل تلاش بر این بود که یکی از اینها خودش را بر دیگران تحمیل کند، ولی الآن به تدریج ما داریم وارد دنیایی می‌شویم که خرده فرهنگ‌های متفاوت دارند در کنار هم همزیستی مسالمت‌آمیز پیدا می‌کنند. یعنی می‌گوید تو سبک زندگی خودت را داری و من هم سبک زندگی خودم را دارم؛ می‌توانیم ضمن احترام به سلیقه‌ها، ارزش‌ها و هنجارهای همدیگر دوستی و معاشرت هم داشته باشیم. ما وارد این دنیا شده‌ایم، اما متأسفانه حاکمیت ما نمی‌خواهد این را بپذیرد؛ و الآن نگران است که حتی مذهبیون اعتراض جدی نسبت به سبک زندگی مغایر با نظر حاکمیت ندارند و با آن کنار آمده‌اند.
وی گفت: خود من هر روز در مترو و شهر رفت و آمد دارم و می‌بینم که چگونه گروه‌های مختلف مردم به همدیگر احترام می‌گذارند. وقتی که در جامعه زمینه اعتراض به سبک زندگی گروه دیگر وجود ندارد، حاکمیت مجبور است به زور آن را دنبال کند. طبیعتا چون وجدان عمومی پشت سرش نیست، حتما شکست خواهد خورد. البته خسارت‌های خیلی سنگینی هم به جامعه وارد خواهد کرد.
وی در ادامه گفت و گو با جماران تأکید کرد: نگاه رسمی، دیگر نمی‌تواند بگوید من فکر و ایده‌ای دارم و همه باید در آن چهارچوب قرار بگیرند. همین الآن رفراندوم هم نمی‌خواهد، در مطالعات و بررسی‌های اجتماعی که برگزار میشود، می‌توانید واکنش مردم را ببینید. بخش عظیمی از مردم امروز به شدت با ارزش‌های مسلط در تضاد قرار گرفته‌اند؛ با هنجار‌هایی که او می‌خواهد القاء کند در تضاد و تزاحم قرار گرفته‌اند. این حاکمیت یا باید با ارزش‌های جامعه همراه شود و یا با جامعه درگیر شود و نهایتا هم خودش آسیب ببیند و هم به جامعه آسیب جدی بزند.
وی با بیان اینکه فکر می کنم راه دوم انتخاب شده است، تصریح کرد: به جای اینکه خود را با هنجارها و ارزش‌های امروز جامعه تطبیق بدهند، می‌خواهند در بر همان پاشنه سالهای گذشته بچرخد که جامعه اقبالی به سمت هنجارها و ارزش‌هایی نشان دادند. اما وضع عوض شده و دیدگاه‌های مردم تغییر پیدا کرده و بررسی‌های اجتماعی نشان می‌دهد که چه اتفاقات بزرگی دارد در جامعه می‌افتد. به نظر می‌رسد حاکمیت چشمش را به روی این تغییر و تحولات بسته و می‌خواهد ارزش‌های خودش را القاء کند؛ جواب نمی‌دهد.
وی در تبیین دیدگاه خود گفت: وقتی یک جامعه دارای فرهنگ خاص و تنوع فرهنگی، ارزشی و هنجاری باشد، شما نمی‌توانید او را عوض کنید. سال‌ها است در آموزش و پرورش و صدا و سیما تمام امکانات و ابزارها با بودجه‌های بسیار هنگفت تلاش شده که جامعه را به سمت ارزش‌های خاص خودشان بکشانند. اگر موفق شده بودند، مسلما دست به زور نمی‌زدند. بنابراین، شیوه‌های نرم هم دیگر جواب نمی‌دهد. یعنی جامعه ما مختصاتی پیدا کرده و با برخی مختصات حاکمیت ما سازگار نیست.
رئیس انجمن جامعه شناسی ایران اظهار کرد: حاکمیت مجبور است خودش را از عرصه‌های فرهنگی منعزل کند و بگوید صرفا می‌خواهم حکومت کنم؛ مثل برخی حکومت‌های دیگر که با ارزش‌ها و هنجارهای جامعه کاری ندارند و هر چیزی که مردم در مقیاس منطقه‌ای یا محلی وضع می‌کنند، حکومت کشور تلاش می‌کند که آن را در چهارچوب قانون بیاورد و نهایتا در چهارچوب آن نظمی برقرار کند؛ اقتصاد مملکت فعال و شرایط امنیتی درست باشد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه رویکرد عدم دخالت در عرصه های فرهنگی و اجتماعی چه نسبتی با «جمهوری اسلامی» دارد؟ ابراز عقیده کرد: امروز به نظر می‌رسد که دیدگاه‌های خود مذهبیون هم عوض شده و بسیاری چیزها دیگر اهمیت گذشته را ندارد؛ نوع نگاه به دین و نوع مداخله دین در جامعه تغییر پیدا کرده است. اگر یک روزی بخش عمده‌ای از جامعه خواستار دخالت دین در امر سیاست بودند، بررسی‌های اجتماعی نشان می‌دهد هر دوره‌ای که مطالعات انجام گرفته، میزان نظر افراد درباره مداخله دین در سیاست به شدت کاهش پیدا کرده است. دو، سه ماه اخیر هم در مورد «پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌ها» اطلاعاتی بیرون آمد که وضعیت چگونه است؛ و این را میشود با سالهای پیش مقایسه کرد.
سیاست باید عاملیت خودش را در تحقق دین کنار بگذارد
وی افزود: اینها نشان می‌دهد که سیاست باید عاملیت خودش را در تحقق دین کنار بگذارد و اجازه بدهد که دین متناسب با مبانی اصلی خودش، روی اندیشه و رفتار انسان‌ها تأثیر بگذارد. اگر همچنان مداخله حکومت در عرصه دین تداوم پیدا کند، نمی‌دانم که سالهای آینده ما تا چه اندازه با گریز مردم از دین رو به رو خواهیم شد. یعنی الآن نمونه‌هایی هست و می‌تواند شدت بیشتری پیدا کند.
معیدفر در پاسخ به اینکه یعنی به عقیده شما هرچه حکومت مداخله‌اش را کمتر کند، ارزش‌های دینی در جامعه پررنگ‌تر میشود؟ گفت: حداقلش این است که روند گریز از دین به شدتی که الآن هست، نخواهد بود. البته برای پروسه دینداری نیاز به یک دوران خاصی داریم. فرض کنید مثل کسی که عمل کرده یا مدتی بستری بوده، عضلاتش خشک شده و باید فیزیوتراپی برود تا دوباره این عضلات به کار بیفتد، اگر حکومت مداخله خودش در امر دین را کنار بگذارد، مثل کسی است که فعلا از روی تخت بلند شده اما نیاز به فیزیوتراپی دارد. یعنی نیاز به عملیات جداگانه‌ای هست که کم کم بتواند حالت عادی پیدا کند.
وی در پایان گفت: بنابراین، فکر می‌کنم اولین گام این است که حکومت از تداوم و تشدید مداخله در امر دینی اجتناب کند؛ بعد خود مردم یا بزرگان جامعه و کسانی که باورهای عمیق دینی دارند، بتوانند با شیوه‌های ترویجی یا تعلیمی اوضاع را به حالت عادی برگردانند. فعلا این دخالتها در دین، ثلمه‌ای به دین وارد کرده که حالا حالاها آثار منفی آن را خواهیم داشت.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟